تأثیر پروبیوتیک ها در پیشگیری و بهبود بیماری کوکسیدیوز در طیور
بیماری کوکسیدیوز در طیور در اثر رشد و تکثیر چندین گونه از تک یاخته های ایمریا ایجاد می شود و خسارات اقتصادی به صنعت پرورش طیور وارد می کند.
بیماری کوکسیدیوز دارای علائمی از جمله اسهال، ضعف و بی حالی، کاهش تولید تخم، ژولیدگی پرها، کاهش اشتها، لاغری، کاهش توان هضم و جذب مواد غذایی و کاهش راندمان خوراک می باشد.
بیماری کوکسیدیوز منجر به ضایعات شدید در قسمت‌های مختلف روده از جمله دوازدهه و ژژونوم می شود و پرندگان را مستعد ابتلا به عفونت های ثانویه می کند.
برای کنترل بیماری کوکسیدیوز از ترکیبات ضد کوکسیدیال استفاده می شود اما گونه های ایمریا به مرور زمان به این داروهای شیمیایی و یونوفورها مقاومت یافته اند.
تأثیر پروبیوتیک ها در بیماری کوکسیدیوز در طیور:
- روده سالم به عنوان مانع مهم جهت جلوگیری از ورود پاتوژن ها عمل می کند و با بهبود جذب مواد مغذی منجر به سلامت و عملکرد مطلوب در طیور می شود. پروبیوتیک ها با تقویت فلور میکروبی روده و جلوگیری از تکثیر عوامل بیماری زا به حفظ یکپارچگی روده کمک می کنند.
- پروبیوتیک ها با افزایش میزان لنفوسیت ها، مقاومت بدن در برابر ایمریا را افزایش می دهند.
- مصرف پروبیوتیک ها باعث کاهش میزان ضایعات در دوازدهه طی بیماری کوکسیدیوز می شود.
- پروبیوتیک ها از طریق کاهش سایر پاتوژن های درون‌سلولی از جمله کلستریدیوم و سالمونلا از تشدید اثرات عفونت ایمریایی جلوگیری می کنند.
- پروبیوتیک ها افت وزن طیور در طول دوره درمان بیماری کوکسیدیوز را بهبود می بخشند.
ابتلا به عفونت های انگلی منجر به مصرف انرژی بدن جهت مقابله با عامل بیماری می شود، از این رو رشد طیور در طی دوره بیماری ها دچار اختلال می گردد. پروبیوتیک ها با استقرار در روده، پاتوژن ها را مهار می کنند و مقاومت میزبان را در برابر عفونت ها افزایش داده و از اختلال رشد در طیور جلوگیری می کنند؛ در عین حال نیاز به استفاده پیشگیرانه از داروها را کاهش می دهند.
