تأثیر پروبیوتیک ها بر بهبود عملکرد ورزشکاران
مکمل های پروبیوتیک از طریق تعدیل فلور میکروبی روده، بهبود عملکرد سیستم ایمنی و تنظیم گلیکولیز جهت تأمین انرژی مورد نیاز، بدن ورزشکاران را در برابر تغییرات فیزیولوژیک نامطلوب ایجاد شده در اثر انجام ورزش های شدید، محافظت کرده و عملکرد آن ها را بهبود می بخشد.
انجام ورزش های شدید و طولانی مدت باعث ایجاد استرس بر دستگاه گوارش، اختلال در فلور میکروبی روده و افزایش نفوذپذیری روده می شود و علائمی از جمله رفلاکس اسید معده، تهوع، اسهال، درد شکم و استفراغ در ورزشکاران ایجاد می کند.
افزایش نفوذپذیری روده منجر به ورود باکتری‌های مضر از روده به گردش خون، التهاب و در نهایت کاهش عملکرد ورزشی می شود.
مکمل های پروبیوتیکی با افزایش ترشح مخاطی و افزایش ایمونوگلوبولین A در روده، افزایش ثبات سلول های پوششی روده و جلوگیری از تکثیر باکتری‌های بیماری‌زا باعث بهبود عملکرد روده می شوند.
یکی از عوامل ایجاد کنندۀ خستگی در فعالیت‌های استقامتی طولانی مدت، میزان زیاد تریپتوفان آزاد در خون می‌باشد که تغییرات شدیدی بر خلق و خو و بروز خستگی در فرد ایجاد می‌کند و به طور بالقوه بر پایبندی و عملکرد تمرین تأثیر می‌گذارد.
مصرف مکمل های پروبیوتیک با اثرگذاری بر فلور میکروبی روده، متابولیسم تریپتوفان را تحت تأثیر قرار می دهد که در نتیجه کاهش غلظت تریپتوفان ناشی از چرخه ورزش و کاهش احساس خستگی در ورزشکاران را به همراه دارد.
طی تمرین های ورزشی شدید، غلظت یون لاکتات و هیدروژن به میزان قابل توجهی افزایش یافته و منجر به اسیدی شدن عضلات و بروز خستگی می‌شود.
مکمل های پروبیوتیکی با حذف لاکتات خون از بروز خستگی زودهنگام در ورزشکاران ممانعت می کند.
به طور کلی مکمل های پروبیوتیک از طریق بهبود عملکرد دستگاه گوارش و سیستم ایمنی باعث کاهش عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی، کاهش پاسخ التهابی پس از ورزش و افزایش عملکرد ورزشکاران از جمله بهبود ظرفیت هوازی، افزایش زمان رسیدن به خستگی، بهبود عملکرد هوازی و افزایش شاخص‌های استقامت می شود.
